Hoofdstuk 2: De Grens Verleggen

Na die eerste keer gokken bleef het niet bij die ene ervaring. Lisa en ik vonden er een soort plezier in om samen te gokken, vaak via FaceTime. Soms wonnen we, soms verloren we, maar de spanning van het spel trok ons steeds verder. De bedragen waarmee we speelden werden steeds groter, en langzaam begon ik te merken dat ik steeds meer de behoefte voelde om vaker te gokken, ook zonder Lisa erbij.

Ik was inmiddels vaker aan mijn limieten gebonden op jacks.nl, maar de regels voor Lisa waren anders. Zij was 31, en kreeg vaak stortingsbonussen die ik vanwege mijn leeftijd niet kon ontvangen. Toen ik niet langer kon spelen door mijn limieten op jacks.nl, maakte ik een account aan bij Holland Casino en ging daar verder met gokken. Het voelde als een logische stap om toch te kunnen blijven spelen.

Lisa stelde voor om eens een echt fysiek casino te bezoeken. Hoewel ik het spannend vond door mijn sociale angst, stemde ik in. Het voelde als een nieuwe ervaring.

Een paar weken later gingen we naar Jacks in (.. Naam Stad..). Met honderd euro contant op zak spraken we af dat als ons geld op was, we niet meer zouden pinnen. Bij binnenkomst werden onze legitimaties gecontroleerd, waarna we het casino betraden. De sfeer was grauw. Mensen zaten stilzwijgend voor slotmachines, starend naar de draaiende wielen. Het was een confrontatie met een beeld waar ik me ongemakkelijk bij voelde. Ik wilde nooit zo worden.

Lisa en ik speelden wat op slotmachines, en hoewel we aanvankelijk wat wonnen, verloor ik snel mijn interesse. Uiteindelijk gingen we weg met twintig euro winst. Het voelde goed dat we ons geld niet hadden verspild, maar diep van binnen voelde ik al een vreemde aantrekkingskracht naar het spel.